Dieser Artikel (Skispringen in Litauen) ist im Entstehen begriffen und noch nicht Bestandteil der freien Enzyklopädie Wikipedia.
Wenn du dies liest:
  • Der Text kann teilweise in einer Fremdsprache verfasst, unvollständig sein oder noch ungeprüfte Aussagen enthalten.
  • Wenn du Fragen zum Thema hast, nimm am besten Kontakt mit dem Autor BurningKestrel auf.
Wenn du diesen Artikel überarbeitest:
  • Bitte denke daran, die Angaben im Artikel durch geeignete Quellen zu belegen und zu prüfen, ob er auch anderweitig den Richtlinien der Wikipedia entspricht (siehe Wikipedia:Artikel).
  • Nach erfolgter Übersetzung kannst du diese Vorlage entfernen und den Artikel in den Artikelnamensraum verschieben. Die entstehende Weiterleitung kannst du schnelllöschen lassen.
  • Importe inaktiver Accounts, die länger als drei Monate völlig unbearbeitet sind, werden gelöscht.

Skoki narciarskie na Litwie nie cieszą się obecnie popularnością. Największy okres zainteresowania tą dyscypliną na terenach Litwy miał miejsce w latach 50., 60. i 70. XX wieku, za czasów Litewskiej SRR[1][2].

Niewątpliwie jednym z najlepszych skoczków w historii Litwy był Polak z pochodzenia Zbigniew Kiwert, który w latach 1958–1970 podczas zawodów o mistrzostwo Litwy zdobył 4 złote, 5 srebrnych i 1 brązowy medal (zarówno w skokach, jak i w kombinacji norweskiej)[2][1]. Na podium tych konkursów stawał też młodszy o osiem lat brat Zbigniewa – Kazimierz. Wśród najlepszych skoczków Litwy znajdowali się głównie mieszkający tam od pokoleń Polacy – oprócz Kiwertów skakali także bracia Jerzy i Tadeusz Zarembowie oraz Oskar Hajdamowicz. Rodowici Litwini także skakali na tych zawodach, jednak nie z takimi sukcesami, co choćby bracia Kiwertowie[2].

[[Plik:Zarasų žiemos tramplinas.jpg|thumb|200px|Skocznia narciarska w Jeziorosach (Vorlage:W języku) funkcjonująca na przełomie lat 30. i 40. XX wieku]]

Na Litwie istniało kilka skoczni narciarskich. W stołecznym Wilnie funkcjonowały dwie. Pierwsza została wybudowana w 1924 roku na Górze Trzykrzyskiej, druga powstała po II wojnie światowej na Antokolu. Tę pierwszą na początku lat 60. przykryto igelitem, drugą miano natomiast przebudować i powiększyć. Ostatecznie skończyło się tylko na planach. Wkrótce obydwie skocznie zdemontowano, gdyż władze Litewskiej SRR uznały, że litewscy skoczkowie i kombinatorzy norwescy nie dorównują swoim rówieśnikom z innych republik radzieckich[2]. Jednak dosyć szybko zainicjowano budowę kolejnej skoczni mieszczącej się w Ignalinie. Rozgrywano na niej kolejne mistrzostwa narodowe (poprzednie odbywały się w stołecznym Wilnie). Wiadomo, że odbywały się na niej mistrzostwa Litwy już w 1962 roku (zwycięzca – Zbigniew Kiwert).

Henryk Mażul w „Tygodniku Wileńszczyzny” opisał kulisy i przebieg jednych z zawodów rozgrywanych w latach 60. w Ignalinie:

Vorlage:Cytat

Rekord tej skoczni należy do Zbigniewa Kiwerta (56 metrów)[2][3]. Ponadto 40-metrową skocznię narciarską wybudowano w 1937 roku w miejscowości Jeziorosy (lit. Zarasai)[4].

Kazimierz Kiwert, jeden ze skaczących niegdyś Polaków na terenach Litwy, wspominał po latach: Vorlage:Cytat

W historii niepodległej Litwy żaden reprezentant nie brał do tej pory udziału w imprezach międzynarodowych. W 2004 roku oddano do użytku nową skocznię w Ignalinie o punkcie konstrukcyjnym K-40 (o nazwie Trasa), którą jednak wyburzono w roku 2010[3]. W 2023 roku postanowiono reaktywować skoki narciarskie na Litwie. Po raz pierwszy litewscy zawodnicy zostali zarejestrowani w bazie FIS – skoczek urodzony w 1987 roku oraz po dwie skoczkinie z roczników 1995 i 2005. Wszyscy uprawiali dotychczas inne dyscypliny narciarskie[5]. Powstały plany odbudowy skoczni w Ignalinie oraz budowy skoczni w Druskienikach, rozpoczęto także promocję skoków za sprawą skoczni mobilnej[6].

Przypisy Bearbeiten

Vorlage:Przypisy

Vorlage:Reprezentacje w skokach narciarskich

[[Kategoria:Skoki narciarskie według państw|Litwa]] [[Kategoria:Narciarstwo na Litwie]]

  1. a b Vorlage:Cytuj stronę
  2. a b c d e Vorlage:Cytuj stronę
  3. a b Vorlage:Cytuj stronę
  4. Vorlage:Cytuj stronę
  5. Vorlage:Cytuj stronę
  6. Vorlage:Cytuj stronę