Gromada Achrymowce war eine Verwaltungseinheit in der Volksrepublik Polen zwischen 1954 und 1959. Verwaltet wurde die Gromada vom Gromadzka Rada Narodowa, dessen Sitz sich in Achrymowce befand und der aus 11 Mitgliedern bestand.[1][2]

Die Gromada Achrymowce gehörte zum Powiat Sokólski in der Woiwodschaft Białystok und bestand aus den Gromadas[Anm. 1] Achrymowce, Litwinki, Mieieszkowce Pawłowickie, Mieieszkowce Zalesie, Cimanie und Łowczyki der aufgelösten Gmina Zalesie sowie den Gromadas Zwierzany und Sniczany der aufgelösten Gmina Sidra.[3]

Zum 31. Dezember 1959 wurde die Gromada Achrymowce aufgelöst, die Dörfer Cimanie, Łowczyki, Litwinki, Achrymowce, Mieleszkowce Pawłowickie und Mieleszkowce Zalesiańskie sowie die Siedlung Pawłówicze kamen zur Gromada Zalesie. Die Dörfer Zwierzany und Sniczany wurden der Gromada Sidra angeschlossen.[4]

Anmerkungen

Bearbeiten
  1. Gromadas bestanden auch nach dem Zweiten Weltkrieg als Hilfseinheit der Gemeinden.

Fußnoten

Bearbeiten
  1. Dz.U. z 1954 r. nr. 43 poz. 191. (polnisch).
  2. Verordnung Nr XXXIX/130/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sokółce z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 39)
  3. Verordnung Nr 22/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu sokólskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  4. Verordnung 12/4 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 8 września 1959 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 10 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 58)