Josif Sokolski

bulgarischer Geistlicher, erstes Oberhaupt der Bulgarisch-Katholischen Kirche

Josif Sokolski (bulgarisch Йосиф Соколски, deutsch Joseph Sokolsky; * 1786 in Nowa Machala, heute Teil von Gabrowo, damals Osmanisches Reich; † 30. September 1879 in Kiew, Russisches Kaiserreich, heute Ukraine) war ein bulgarischer Geistlicher, Begründer des bulgarisch-orthodoxen heute nach ihm benannten Klosters Sokolski und erstes Oberhaupt der unierten bulgarisch-katholischen Kirche.

Josif Sokolski, November 1872

Am 30. Dezember 1860 konvertierte Sokolski zur römisch-katholischen Kirche. Am 8. April 1861 wurde er von Papst Pius IX. in der Sixtinischen Kapelle im Vatikan zum Bischof geweiht und mit dem Titel eines Apostolischen Vikars Oberhaupt der bulgarisch-katholischen Kirche. Im Juni 1861 wurde Sokolski bei seiner Rückkehr nach Konstantinopel nach Russland verschleppt, wo er bis zu seinem Tod im Kiewer Höhlenkloster gefangen gehalten wurde[1].

Siehe auch Bearbeiten

Einzelnachweise Bearbeiten

  1. Das Östliche Christentum 12–13 (1951), S. 145; Charles A. Frazee: Catholics and Sultans. The church and the Ottoman Empire 1453–1923. Cambridge University Press, London 1983, ISBN 0-521-24676-8, S. 244–246.

Literatur Bearbeiten

  • Enzyklopädie Bulgarien, Band 3, Sofia, 1982, S. 254.
  • Encyclopedia of Catholicism, Infobase Publishing, 2007, S. 119.
  • Kirche im Osten, Band 24, Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 1981, S. 202–206.
  • Michail Aksunow: История на Католическата църква от източен обред в България. От времето на съединението на част от българския народ с Католическата църква, Verlag КАЕ, Sofia 2008.
  • Katrin Boeckh: Von den Balkankriegen zum Ersten Weltkrieg: Kleinstaatenpolitik und ethnische Selbstbestimmung auf dem Balkan. (= Südosteuropäische Arbeiten Band 97), Oldenbourg Wissenschaftsverlag, München, 1996, ISBN 3-486-56173-1, S. 326.
  • Iwan Elenkow: Католическата църква от Източен обред в Българя от времето на нейното учредяване с присъединението на част от българския народ към Рим през 1860 г. до средата на XX век, Verlag КАЕ, Sofia, 2000.
  • Charles A. Frazee: Catholics and Sultans. The Church and the Ottoman Empire 1453–1923. Cambridge University Press, London u. a., 1983, ISBN 0-521-24676-8, 2006, S. 243–245.
  • P. Garbenski: Архиепископ Йосиф Соколски. In: Сборник в чест на пловдивски митрополит Максим, Sofia, 1931, S. 3.
  • Friedrich Heyer: Die Orientalische Frage im kirchlichen Lebenskreis. Das Einwirken der Kirchen des Auslands auf die Emanzipation der orthodoxen Nationen Südosteuropas 1804–1912. (= Schriften zur Geistesgeschichte des östlichen Europa Band 19), Harrassowitz, Wiesbaden, 1991, S. 160.
  • Andrej Slawow: Киевският затворник. Архиепископ Йосиф Соколски. Verlag КАЕ, Sofia, 2008.
  • Đoko Slijepčević: Josif Sokolski, in: Biographisches Lexikon zur Geschichte Südosteuropas. Bd. 2. München 1976, S. 301 f.
  • Stanimir Stanimirow: Спомените ми за архиепископ Йосиф Соколски. Verlag Известия на Историческото дружество (ИИД), кн. 5, 1922.
  • Stanimir Stanimirow: Страници из живота и дейността на архиепископ Йосифа Соколски. Verlag ИИД, Ausgabe 4, 1924.
  • Stanimir Stanimirow: Архиепископ Йосиф Соколски и опитите му да се върне в лоното на православната черква. 1925.
  • Stanimir Stanimirow: Архиепископ Йосиф Соколски в Холм. 1925.
  • Stanimir Stanimirow: Архиепископ Йосиф Соколски в Киево-Печерската Лавра. In: Духовна Култура Buch 42, 43, 44, 1930.
  • Mariya Usunova: Учредяването на Католическата църква от източен обред в България през Възраждането. Verlag КАЕ, Sofia, 206
  • B. Zonew: Славянски ръкописи в Българската академия. In: Сборник на българската академия на науките. Buch VI, 1916, S. 62.
  • Petar Zonchev: Из общественото и културно минало на Габрово - исторически приноси. Verlag Художник, Sofia, 1934 (Erstausgabe); Gabrowo, 1996 (Zweitausgabe), S. 626–642.

Weblinks Bearbeiten